Somormujos over Picadilly

we just lay awake in lust...

Cunhas seis horas de espera nocturna en Stansted para o voo de Ryanair das 8:00 a.m. a Compostela, hai tempo para moitas tonterías. E co colocón post-london&jason qué mellor forma de relatar tan incrible estadía que coas súas cancións...

it takes a night to make it dawn and it takes a day to make you yawn (Life is Wonderful)

A historia comeza un sábado pola mañá en Vigo, concretamente ás 11:10 a.m. no meu portal, despois de ter durmido uns 15 minutos. Pero cando un é novo, o corpo aguanta. Raquel e Xela levaron o que quedaba de mín, despois da noite de marchuqui, ao aeroporto de Santiago.

Ryanair, FR8379, 13:30 SCQ 14:35 STN

O avión chegou antes de tempo, non só porque na pérfida Albión sexa unha hora antes senón porque o bon vento nos axudou.

Resultou ser verdade que eu estaba en Londres... por momentos, a xente falaba en inglés, aínda que ao chegar á capital do reino se oía máis español e francés que outra cousa. Emoción, en xeral...

i'm feeling lucky, like a little boy (1000 Things)

Pero, como demostran as fotos (algúns verédelas todas, para o resto, unha mostra) o tempo non acompañou moito...

well i heard that it must be raining (The Forecast)

Pero a quén lle importa?

it takes some cold to know the sun (Life is Wonderful)

En fin... Paseamos o que puidemos.

it's easy if you only try (No Stopping Us)

Confeso que esta frase é recomendación de Marta (a terceira en discordia, tamén coñecida como la amiga de la chunga, xunto con Álex, incomparable guía e mellor entertainer) porque seica é posible que eu entenda un mapa. Seguirei coa miña aprendizaxe, prometido.

i'm running to catch up again (Your Smile)

Así pois, Álex guiounos, ao seu veloz paso, pola City e arredores. Agradécese non ir só de turista de guía michelin senón coñecer tamén algo da vidilla londinense...

drinking 'cause you're looking so good in your starbuck's cup (Plane)

... sentirse un londoner máis co coffee to go, preferiblemente de caffé nero e non de starbuck's, volvendo á abandonada adición á cafeína mellorada cun delicioso soy latte...

i've seen 1000 things in one place (1000 Things)

... vendo, en definitiva, miles de cousas cos ollos coma pratos.

Non creo que sexa necesario mencionar os clásicos monumentos. A sensación e a felicidade dun neno con zapatos novos é o que queda, canda as fotos, claro. Pero molan máis os sorrisos ao lembrar xogos con espumas de capuccino e as palabras estúpidas cos somormujos por jai park ou as actuacións estelares...

let the geek in the pink take a stab at it (Geek in the Pink)

... incribles, diría eu, a pesar da espera cos pés conxelados e da présa ao saír, correndo ao metro para coller o equipaxe que deixáramos no hostel (ao ladiño de Notting Hill, con Hugh), volver ao metro, Marta e eu á Victoria Station e Álex...

the boy's gone home (The Boy's Gone)

... á casa, a Chelmsford, cagando leches para chegar ao último tren.

En Victoria, Marta e eu collimos un bus a Stansted para pasar alí a noite. O ambiente gustoume, pero non creo que sexa algo que se deba repetir moito... aínda así, foi divertido...

let's keep talking, anything to stop clockwatching (Clockwatching)

... buscando entrementos tales como xogar aos barcos, ao aforcado, cantar e dicir tonterías, contando as horas que quedaban en vela... A mín foime fácil, porque o meu voo era ás 8 e ás 6 xa podía facturar, pero a pobre Marta saía de Stansted a iso da 1... e non chegou a Passau ata hai un par de horas. É unha campiona.

good day sunshine, i'd like to say how truly bright you are (...) who needs shelter when the morning's coming (Who Needs Shelter)

Amenceu ás cinco. Quedeime toda pillada con iso, pensando que o amencer xa anima algo, aínda que só sexan as cinco... e logo ás 6, procedín...

drain the veins in my head, clean out the reds in my eyes to go by security lines, the x-ray machine (Plane)

... con tempo para ir ao duty free e chegar de sobra á porta 53, que está no carallo (para más info). No avión, inflei a miña almofadiña de viaxe nova e, aínda que non durmín, quedei amormocada e estática toda a viaxe, ata Compostela...

i'm halfway home (Halfway Home)

... e xa quedou menos, un bus á estación, outro a Vigo e outro para subir Gran Vía.

Agora só queda...

sleep all day... over and over again (Sleep All Day)

... ata as 8 alomenos, que mañá é día de garabullos.

Cheers, mates


********************
Colaboracións: Frases Gloriosas e Momentos tirados directamente da libreta de Märt*:

" perder un dedo por frostbite merece la pena cuando tu "café" tiene chips de chocolate" (miña. recoñézoo, rendinme ante o frapuccino a pesar do frío que facía. starbuck's candem town)

"Momento conmemorativo rememorativo de "La chunga, la seta y suamiga [sic] (lloro de risa por mi ineptitud gramatical dada a la falta de sueño y extenuación a la que he sometido a mi pobre cuerpecillo serrano) y la Keptup [sic] (inciso de Sabela: tal día como hoy, se demuestran los efectos del cansancio sobre el lóbulo cognitivo del lenguaje. Se prueba como cierta la hipótesis que achaca al cansancio pérdidas en la capacidad sintáctica y ortográfica del individuo. No obstante, no se demuestra de modo definitivo que en estado de extenuación el sujeto puede recurrir a la base gramatical de todos los idiomas propuesta por los generativitas (como el puto chomsky)" (märt & eu. stansted, moi cedo, moi tarde, chámalle x. a hipótese 2 consistía en traducir o que poñía nunha botella de auga checa)


*Sen intervención algunha da que publica


********************
SETLIST -- Jason Mraz, Hammersmith Apollo (London, 23/05/06)
[Support: Public Symphony & The Webb Sisters]
The Boy's Gone (solo)
Rocketman (trio)
Did I Fool Ya? (trio)
Did You Get My Message (full band)
You and I Both
The Forecast
Bella Luna
Please Don't Tell Her
Unfold (w/ Gypsy)
Better (you bitches! piss!)
Crane
Loving Cup
The Remedy
Geek in the pink
Song for a Friend (encore)

Hoxe xa vai abondo música... pero despois dun 3x2 en Waterstone's creo que poido recomendar The Historian de Elizabeth Kostova, que empecei no avión e me está gustando.