Herodes era un incomprendido

Hoxe estou un chisco atormentada.

É o que pasa cando, no canto do despertador (que xuro que non soou), te espertan os berros dos nenos do colexio, que máis que no recreo xuraría que estaban no potro de torturas. Había unha nena en concreto á que lle deberon quitar a pel a tiras. E era unha... naide máis pode pegar semellantes alaridos, a menos que sexa unha arpía ou unha serea fóra da auga (dentro seica cantan).

Mañá espero estar fóra da cama antes do recreo ou corro o risco de recurrir á automutilación e perforarme os tímpanos cun pilot para non oír aos tenros infantes. Por qué carallo vivirán meus pais enfrente do colexio...

Ademais, se esperto abondo cedo ata poido ver El Gran Héroe Americano, que descubrín que o botan ás 8 da mañá (problema de insomnio do domingo). Cousa máis kitsch (hortera, para os profanos) na vida vira... Sálese. Mirade se non o careto que ten na foto... A que dá ganas de madrugar?

Cambiando de tercio, pero sen deixar de fascinarme pola expresión facial do meu novo heroe, quero salientar que gañei un Trivial. Unha de oito, pero unha, á fin e ao cabo. Unha pequena recuperación da honra perdida, mancillada, incluso, a semana pasada.

Esta semana baixarei ao Muíño con ánimos renovados e disposta a igualar o marcador. Beluka é o único animal que tropeza oitocentas veces na mesma pedra (porque son unha zoupona) e encima non aprende. Pois non.

Sempre me queda pensar que noutras actividades lúdico-festivas non me vai tan mal.
Os máis listiños xa adiviñastes que me refiro ao paisaniño da foto, o meu querido, amado e incomprendido Príncipe de Persia. Digo incomprendido porque lle andan botando a culpa da movida das areas e eso fora un instigador que lle fixo liberalas. Ademais, estalle poñendo remedio, jobá. Neste de ahora vai ver se amaña todo, porque se non mátao o Dahaka.
Sinceramente, dudo que o mate, porque aínda hai despois o das Dúas Coroas... Claro que se depende da miña destreza, vai listo o príncipe...

En fin... desculpade o episodio friki... É o meu Geek Within que en ocasións me absorbe.

Falando de geeks... Aínda a risco de ser condeada a morte polas outras protagonistas do vídeo, estou preparando a montaxe do inacabado "Geek in the pink" , que non dera colgado a tempo para o concurso, pero que sempre ha ter o seu aquel.
Déixovos tempo para prepararvos psicolóxicamente... Falta vos vai facer, crédeme.

Anda... É posible escribir un post enteiro hoxe sen mencionar o 11-S? Déixollo á deusa Ani (click!). Eu hoxe simplemente me alegro porque por fin choveu.

on the day that america
fell to its knees
after strutting around for a century
without saying thank you
or please

self-evident -- Ani Difranco

I walked the streets before I ever knew your name
And now since you've been here they never look the same
I was born without you
I was born without you
I was born without you
Why can't I live without you now?

I was born without you -- Tracy Bonham