Pouco que contar...

Que sería dun xoves sen escribir algo por aquí? Aínda que non teña unha vida emocionante nin nada que contar. Sempre o mesmo verdade? Que máis dá se esta semana perdo unha caipiriña ao pingpong no canto dunha caña aos dardos? O mesmo, o que vos dicía.

Pero ás veces é o mesmo pero elevado a n. Como os erasmus, que veñen en hordas pola oficina. Todos á mesma hora, todos facendo cola... E o que quedara de ontes queda para mañá porque non hai tempo material para facelo! Os estreses do meu curro, cada un ten os seus. A constancia no volume de traballo sería aburrida, supoño, pero estes picos de traballon acaban comigo.

E nada máis, meus queridos amigos. Mañá máis do mesmo. Subirei co mochilón ás costas para pillar oitocentos buses á Mariña e dar chegado á terra natal... pero logo cando saes da Espiñeira e ves o mar, ben que presta.

A coidarse. Chuchos all over. Prometo máis emoción en seguintes entregas ;)



Who am I to say this situation isn't great?
It's our time to make the most of it
How could we ever know that this would happen to
me, not that easy, no
All along the fault is up for grabs and there
you have it
Well it's for sale go make your offer, I'll sell it for
no less than what I bought it for
Pay no more than absolutely zero.

Absolutely Zero -- Jason Mraz