Ofrendas adquiridas (crochet! que diría o outro)

Hoxe batín récords. Despois de que as linguas viperinas auguraran que non sería capaz de mercar os regalos de reis a tempo, compráceme comunicar que se equivocaban. Escurrinme entre o xentío que invade as rúas (non son a única que non comprara os regalos aínda, parece), sorteei familias e carriños de bebé polos alfombrados corredores do Corte Inglés, evitei as promocións de perfumes e merquei agasallos para case todos. E todo iso en menos de dúas horas. Xa me sinto coma nun podio...

Iso sí, o abastecemento do Corte Inglés xogoume unha mala pasada, despois de ir ata a 5ª pranta, baixar e ir ao de informática, volver para o edificio principal e ir á 4ª, a amable señorita informoume de que o que eu buscaba estaba esgotado. Mañá probarei sorte noutra grande superficie, e se non buscarei unha alternativa, aínda que seguro que iso me quita puntos. Caghinaaaa.

Polo demais, este shopping frenzy impediu que puxese orde ao cortello no que parece que vivo... Co ordeadiña que son normalmente, parece mentira que estea creando semellante torre de roupa (trasladada de cama a silla dependendo da necesidade de utilizar cada peza de mobiliario) e de papeis e outros elementos de escritorio. É o que ten dicir que vou reorganizar, que primeiro teño que crear o caos e poñerme nerviosa para facelo de verdade. A ver si así me dá abondo vergoña e me poño.

Sen máis, meus pequenos, vou seguir as tradicións, que son sagradas, e ir tomar unhas ricas cañas ao benquerido Baol. Ai, xa me ule a cacahuete.

Por certo, se queríades mercar un señor Potato Darth Vader, que saibades que están esgotados. No quepo en mí de asombro.