O baúl
Ela regaloume un agarimo e metino nun baúl.
É un baúl de letras que raspan as mans ao rebuscar,
pero as feridas logo non proen nin doen,
semellan sopros, aloumiños, bicos tenros.
De súpeto,
botei de menos envolverme en sabas de apertas,
durmir en puzzles, rir sobre a escuma dunha caña ao sol.
Se cadra,
no fondo do baúl quedara algún bico tenro para lembralo.
Busquei entre as letras ata atopalo.
Co b
fixen un caramelo,
co i
prendín unha candea,
co c e co o
montei unha cunca.
A tenrura foi entón fume de café quente
e vinte nas ondas coma un espellismo.
Saudei coma man e sorrín,
pero non me viches.
De súpeto,
botei de menos envolverme en edredóns de bicos,
Se cadra,
xa non me ves.
I'm so far away and i just can't see you
I'm so far along and i just don't need you
I'm so alone
So alone
Speak Slow - Tegan & Sara
4 Dime ti
Qué bien que volviste.
Bico
12:01 a. m.
Senta tan ben lerte... QRT*
8:48 p. m.
Yo quiero un baul como ese :)
Un beso
12:36 a. m.
Eu tamén o quero, Belukiña, ¿onde andas?
6:35 p. m.
Publicar un comentario
<< Home